Zachorowalność na nowotwory skóry jest stosunkowo wysoka, mimo to wciąż niewiele osób dba o kondycję swojej skóry i regularnie bada znamiona. Przeciwnie – wciąż chętnie korzystamy z solariów i wylegujemy się w pełnym słońcu bez zastosowania jakichkolwiek filtrów. Takie działania nie tylko przyspieszają proces starzenia się skóry, ale zwiększają ryzyko zachorowania na czerniaka. Dlatego też zaleca się rozsądne korzystanie z promieni słonecznych, unikanie drażniących skórę chemikaliów oraz regularne badanie znamion. Obserwację znamion należy przeprowadzać w warunkach domowych, ale zaleca się, by przynajmniej raz w roku wykonał je polski dermatolog.

Jak zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka skóry?

Przede wszystkim warto poznać swój fototyp skóry i w związku z tym dowiedzieć się, na jak długą ekspozycję słoneczną możemy sobie pozwolić bez ryzyka poparzenia. Większość Polaków ma fototyp skóry pierwszy albo drugi, czyli taki, który łatwo ulega oparzeniom, ale słabo się opala. Niestety każde poparzenie słoneczne zwiększa ryzyko zachorowania na raka skóry. Głównym celem profilaktyki będzie zatem ograniczenie eskpozycji na UV.

Polski dermatolog zaleca, by unikać słońca w godzinach jego szczytowania, czyli mniej więcej od godz. 11 do godz. 15. Jeśli jednak musimy przebywać na słońcu, starajmy się zakryć ciało, założyć lekką, najlepiej jasną koszulkę, nakrycie głowy (kapelusz, chustkę, czapkę z daszkiem) i okulary przeciwsłoneczne. Jeśli chodzi o filtry przeciwsłoneczne, powinniśmy używać ich przez cały czas, a szczególnie w czasie największego nasłonecznienia. Wysokość filtrów należy dobrać do fototypu skóry, ale nawet osoby, które posiadają ciemną karnację i bardzo łatwo się opalają, nie powinny rezygnować z ich używania. W żadnym wypadku nie należy zapominać, że szkodliwe promieniowanie słoneczne jest jednym z najważniejszych czynników mających wpływ na rozwój raka skóry.

Profilaktyka raka skóry – co robić, gdy jest się w grupie ryzyka?

W grupie zwiększonego ryzyka zachorowalności na raka skóry są nie tylko osoby z jasną karnacją, ale też ci, którzy w dzieciństwie ulegali poparzeniom słonecznym, a także osoby, które mają na skórze wiele znamion barwnikowych. O zwiększonym ryzyku zachorowalności można mówić również wtedy, gdy w rodzinie występowały bądź występują nowotwory skóry.

Osoby należące do grupy zwiększonego ryzyka, powinny regularnie kontrolować stan swojej skóry, sprawdzając, czy nie pojawiają się na niej niepokojące zmiany. Szczególna uwagę zwracamy nie tylko na nowe znamiona, ale również istniejące od dawna pieprzyki. Kontrolujemy, czy nie zmieniają kształtu, rozmiarów i koloru.

Szczegółowe badanie znamion barwnikowych odbywa się w gabinecie lekarskim. Lekarz dermatolog wykorzystuje w tym celu dermatoskop, czyli urządzenie pozwalające na szczegółowe oglądanie znamion i ich ocenę. Polski lekarz ogląda znamiona w powiększeniu, zatem może dokładnie przyjrzeć się ich brzegom i asymetrii, ocenić jednolitość koloru i ukształtowanie powierzchni. Badanie dermatoskopem pozwala na odróżnienie zwykłych, niegroźnych znamion barwnikowych od znamion niebezpiecznych.